కార్తీక మాస పురాణ కథలు 8వ అధ్యాయం 8వ రోజు పారాయణం కార్తీక మాసం విశిష్టత

 కార్తీక మాస పురాణ కథలు

 ఎనిమిదవ అధ్యాయం

 8వ రోజు పారాయణం 

వశిష్టులు చెప్పింది అంతా విని జనకుడు ఇలా అడుగుతున్నాడు ఓ మహర్షి...

 మీరు చెప్పినవి అన్నీ విన్న తర్వాత నాకు ఒక్క సందేహం సందేహం కలుగుతుంది పరిశుద్ధులు కారు అని సమస్త ధర్మ శాస్త్రాలు ఘోషిస్తుండగా కేవలం కార్తీక వ్రతం ఆచరణతోనే సమస్త పాపాలు హరించిపోయి వైకుంఠాన్ని పొందుతారని చెప్పడంలోని మర్మం ఏమిటి? .....

ఇది ఎలా సాధ్యమవుతుంది అత్యంత స్వల్పమైన పుణ్యంతోనే గొప్ప గొప్ప పాపాలు ఎలా నశించిపోతాయి..

 కూలనటువంటి సాధ్యం కానీ మహా పర్వతాన్ని కేవలం కొనవేలు గోటితో కూల్చడం సాధ్యమవుతుందా...

 అగ్నిలో దగ్ధమవుతున్న ఇంటిలో ఉన్నవాడు ఆ మంటల మీద కొద్దిపాటి నీళ్ళు చెల్లినంత మాత్రాన అగ్ని ప్రమాదం తొలగిపోతుందా...

 ఏ మహానది ప్రవాహంలోనూ కొట్టుకుని పోయే వారిని ఓపాటి గడ్డి గట్టుకు చేర్చగలుగుతుందా ...

తనకు తానే కొండ మీద నుంచి కిందికి దూకి పడేవాడు కొండ చర్యలలో ఏ లతనో పట్టుకున్నంత మాత్రాన చేతనే రక్షించబడతాడా ....

వశిష్ట ఈ విధమైన సంఘటన రీత్యా మహా పాపులైన వాళ్ళు సహితం అతి స్వల్పకార్యమైన కార్తీక వ్రతం ఆచరించే ఆచరించడం వలన పాప రహితులు పుణ్యాత్ములు ఎలా అవుతారు వివరించండి..

జనకుడి ప్రశ్నకు జ్ఞానహాసం చేస్తూ...

 ఇలా చెప్పడం మొదలుపెట్టాడు వశిష్ఠుడు..

 జనకుడి ప్రశ్నలకు వశిష్ఠుడి జవాబు ::

వశిష్ట ఉవాచ::

 మంచి విమర్శ చేశావు మహారాజా చెబుతాను విను ధర్మాన్ని సూక్ష్మంగా చింతించలే కానీ స్థూల రూపాన్ని మాత్రమే ఆలోచించకూడదు...

 అదికాక వేద శాస్త్ర పురాణాలు అన్నీ కూడా అనేక ధర్మ సూక్ష్మాలను మనకు అందిస్తున్నాయి ఆయా ధర్మ సూత్రాల వల్ల కొన్ని సందర్భాలలో గొప్ప గొప్ప పుణ్యాలు స్వల్పమైనవిగాను స్వల్ప పుణ్యాలు గొప్పవిగాను పరిణమిస్తూ ఉంటాయి.

 ధర్మాలు అన్నీ కూడా త్రయంతో కూడుకొని స్వల్ప స్వల్పాలను సిద్ధింప చేస్తుంటాయి మూల ప్రకృతి అయిన మహామాయ కారణంగానే సత్వర జేష్ట మనస్సులనే  మూడు గుణాలు కూడా ఏర్పడ్డాయి వీటిలో సత్వగుణ ప్రధానమైనదవి ధర్మసూక్ష్మాలు.

కర్మకాండ తపస్సు ప్రాయశ్చిత్తం అన్నీ కూడా రజోగుణం వల్ల ఏర్పడ్డాయి ...

తర్కం దైవం ఇతర చింతనలతో సాగించే దైవ సంబంధ పద్ధతులు ఆచరించే దానధర్మాలు ఇవి అన్ని కూడా ధర్మం యొక్క స్థూల స్వరూపాలు ఇవి తమ గుణం వల్ల ఏర్పడతాయి.

 వీటిల్లో సత్వగుణం ప్రధానంగా ఆచరించే ధర్మాలు స్వల్పంగా తోచినప్పటికీ దేశకాల యోగ్యాధులు వలన విశేష ఫలాలను ఇస్తాయి.

 దేశమంటే పుణ్యక్షేత్రం కాలం అంటే పుణ్యకాలం యోగ్యత అంటే  బ్రహ్మజ్ఞాత కలవాళ్ళు ఈ మూడింటిని చింతించకుండా చేసే సర్వ ధర్మాలు, థామసాలు వీటి వలన పాపాలు నశించవు కాబట్టి దేశకాల యోగ్యతలను విచారించి చేసేవే సత్వధర్మాలు వీటిలో కొన్ని సమకూడి క జరిపేవి రోజోగుణ ధర్మాలు అని వేరే చెప్పనక్కర్లేదు కదా...

 జనక రాజ అన్నింటికీ కర్మమే మూలం ఎవరి కర్మలను బట్టి  వారికి ఫలితాలు ఉంటాయి అయినప్పటికీ మనిషి జ్ఞానం అనేది ఉండడం వలన ఆచరించే ధర్మాలను పై మూడింటితో పోల్చుకొని ప్రయత్న పూర్వకంగా అయినా ఆచరించాలి .

ఈ విధంగా మూడు కలిసి వచ్చినప్పుడు ఆచరించిన ధర్మం అక్షయ ఫలితాన్ని ఇస్తుంది.

రాజా పర్వతం అంత ఎత్తు కట్టెలను పేర్చి వాటి మధ్య గురివింద గింజంత అగ్నిగడాన్ని ఉంచితే అగ్నికనం ఎలా కాల్చి వేయగలుగుతుందో సువిశాలమైనటువంటి నటింట పెట్టిన నరుసంత దీపం ఆ ఇంటి చీకట్లో ఎలా తొలగిస్తుందో ...

గుండిగెడు మురికి నీళ్లను ఇన్డుప గింజ ఎలా శుభ్రం చేస్తుందో అదే విధంగా తెలుసుగానీ తెలియక గాని పుణ్యకాలంలో పుణ్యమూర్తుల వలన ఆచరించే ధర్మం అనంత పాపాలను దగ్ధం చేసి మోక్షానికి మార్గాన్ని వేస్తుంది.

 ఇందుకు ఉదాహరణగా ఒక కథ చెబుతాను విను..

 అజామిళుడు పాఖ్యానం ::

బహుకాలం పూర్వం కన్యాకుబ్జ క్షేత్ర వాసి సార్థక నామదేయుడు అయిన సత్వనిష్ఠుడు అనే బ్రాహ్మణునికి అజామిళుడు అనే కుమారుడు ఉండేవాడు.

వాడు పరమ దురాచార్యుడు సాంగత్యపరుడు హింస ప్రియుడుగా ఉండేవాడు సాటి బ్రాహ్మణ గృహంలోని ఒకానొక దాసితో సాంగత్యం పెట్టుకుని తల్లిదండ్రులను

 వదిలి ఆ దాసి దానితోనే భోజనం పడక అన్నింటిని చేస్తూ కామాంధుడై వైదిక కర్మలు అన్నింటిని విడిచిపెట్టి కేవలం కామంపైనే ఆసక్తి కలవాడే ప్రవర్తించసాగాడు.

 దీనివల్ల బంధువులు అంతా అతనిని వదిలేశారు.

కులం వాళ్లు వెలివేశారు... అందుకని ఇది ఇల్లు వదిలిపెట్టి వెళ్ళవలసి వచ్చిన అజామిళుడు చండాలపు వాడలోని ఒకానొక దాసు దానితో కాపురం పెట్టి కుక్కలను మృగాలను ఉచ్చులు వేసి పట్టుకొనే వృత్తితో బ్రతికే జనాలలో లీనమై మధుమాంసాలు తినడం అలవాటు చేసుకుని కాలం గడపసాగాడు...

 ఇలా ఉండగా ఒక రోజు అతని ప్రియురాలు అయినా దాసిది కల్లు తాగడానికి తాడిచెట్టు ఎక్కి కొమ్మ విరగడం వల్ల కిందపడి మరణించింది.

అజామిళుడు భర్త అమితంగా దుఃఖించాడు అప్పటికే ఆ దాసుదానికి యవ్వనవతి అయిన కూతురు ఉంది మహా పాపాత్ముడు మహా కామాంధుడైన అతడు తనకి కూతురు వరస అయిన కూడా తలుచుకోకుండా ఆ పిల్లనే వరించి ఆమెతోనే కామకోగాలను అనుభవించసాగాడు...

 తన కూతురితోనే అనేకమంది బిడ్డలను కన్నాడు. కానీ వాళ్ళందరూ కూడా పసికందులుగా ఉన్నప్పుడే మరణించగా చివరగా పుట్టి మిగిలిన బిడ్డకు నారాయణ అని నామకరణం చేసి అత్యంత ప్రేమగా పెంచుకోసాగాడు.

 తాను తింటున్నాను నిద్రపోతున్న ఏం చేస్తున్నా సరే ఎప్పుడు అతనిని స్మరించుకుంటూ నారాయణ నారాయణ అని పిలుచుకుంటూ తనమయుడు అవుతూనే ఉండేవాడు కాలం గడిచి అతను కాలం చేసే సమయం ఆసన్నమైంది

 అతనిలోని జీవుడిని తీసుకుని పోవడానికి గాను ఎర్రని గడ్డాలు మీసాలు కలిగి చేతిలో దండపాసాలను ధరించిన భయంకర రూపులైన యమదూతలు వచ్చారు..

 వారిని చూస్తూనే గడగడలాడిపోయిన అతను ప్రాణం పోయే సమయంలో కూడా పుత్రవాత్సల్యాన్ని విరమించుకోలేక ఎక్కడో దూరంగా స్నేహితులతో ఆటలతో మునిగి ఉన్న కుమారుడి కోసం నారాయణ ఓ నారాయణ తండ్రి నారాయణ అని పిలవ సాగాడు.

 ఆ పిలుపు అతని కొడుకుకు వినబడలేదు అతను రాలేదు కానీ దగ్గరికి వచ్చిన యమదూతలు ఆ నారాయణ నామస్మరణను విని వెనుకకు జంకారు..

 అదే సమయంలో అక్కడ ప్రత్యక్షమైన విష్ణు దూతలు ఓ యమదూతల్లారా అడ్డుతెలగండి ఇతను మాచే తీసుకుని వెళ్లడానికి తగిన వాడే కానీ మీరు తీసుకొని వెళ్ళదగినవాడు కాదు అని హెచ్చరించారు వికసించిన పద్మాల లాగా విశాలమైన నేత్రాలు కలవాళ్ళు

 పద్మమాలలు ధరించిన వారు కిరీట కుండలాలు ధరించిన వారు వివిధ ఆభరణాలు ధరించిన వారు పీతాంబర వస్త్రాలు ధరించిన పవిత్ర విష్ణు దూతలను చూసి విభ్రాంతి చెందిన యమదూతలు అయ్యా మీరు ఎవరు

 యక్షగంధర్వసిద్ధ చారణ కిన్నెర విద్యా ధనులలో ఏతకకు చెందినవారు మా ప్రభువైన యమధర్మరాజు మాకు విధించిన ధర్మం విచ్చ తీసుకొని వెళ్లనున్న ఈ జీవిని మీరెందుకు తీసుకుని వెళుతున్నారు..

 అని అడగడంతో విష్ణు దూతలు ఇలా చెప్పసాగారు.. మిగతా కథ తొమ్మిదవ అధ్యాయంలో చెప్పబడుతుంది.

 ఎనిమిదవ అధ్యాయం సమాప్తః

 ఎనిమిదవ రోజు పారాయణం సమాప్తః